Undervisningsplanlegging

Denne veka har me lært om undervisningsplanlegging. Ein lærar må planleggje på ulike nivå. Det skal lagast årsplanar, periodeplanar, veke -, dag -, og også økt planar. Alle desse planane skal ha ein samanheng. Kvifor er det eigentleg så viktig å planleggje?

Når me planlegg, får ein eit visst opplegg rundt undervisninga, ein veit kva ein skal gjere, og det redusere usikkerheit. Likevel er det viktig å kunne improvisere og endre på planane. Ein får ofte høyre at ein kan sjå på læraren som ein slags kunstnar. Eg synest dette er ein god samanlikning. Det er mange faktorar ein må ta omsyn til når ein planlegg undervisning, og å få alt til å ”klaffe”, kan sikkert vere eit kunstverk i seg sjølv?

Gjennom tida er det blitt laga fleire ulike planleggingsteoriar, som ein kan nytta som hjelpemiddel, og rettleiing. Modellane fortel ikkje korleis undervisninga kjem til å bli, den er berre eit forenkla bilete av det du skal gjere i økta, veka, eller anna du planlegg.

Ralph Tyler utvikla ”Mål- Middel- Modellen”. Denne legg mest vekt på kva målet med undervisninga er. Vidare kan ein då sjå på kva for læringsmetodar, som best mogleg fører til målå. Etterpå må ein vurdere om målå er oppnådd.

Ein annan modell, er den didaktiske relasjonsmodellen til Bjørndal og Lie. Denne modellen består av ulike faktorar ( mål, faginnhald, evaluering, dadaktiske forutsetningar, og læringsaktivitetar). Modellen seier at ein må ta omsyn til alle desse faktorane, når ein skal planleggje undervisning. Desse faktorane verkar saman, og påverkar kvarandre. Dersom du endrar ein faktor, vil alt endre seg.

Som ferske lærarstudentar, er det lett for at me ”panisk” følgjer ein av desse modellane, som ei oppskrift på suksess. Uansett kor mykje ein planlegg, vil det nok alltid dukke opp uana ting, som gjer at me enten blir heilt satt ut, eller må improvisere, og endre opplegget vårt. Slik vil det nok alltid vera.